Er zijn inmiddels honderden boeken, websites en (grappige) filmpjes in omloop over de fake-maanlandingen. Inmiddels zou zo'n 10 procent van de Amerikaanse bevolking ervan overtuigd zijn dat de maanlaningen in een filmstudio op aarde zijn gemaakt.

De kritiek op (beelden van) de maanlandingen richt zich op een aantal zaken:
- Er zijn (bijna) geen sterren zichtbaar op de foto's die de astronauten vanaf de maan gemaakt hebben.
- De kleur en richting van de schaduwen op de foto's is inconsistent en lijkt op verschillende plekken verschillende richtingen uit te gaan.
- Identieke achtergronden komen voor op foto's die vele kilometers van elkaar genomen zijn. Dit wijst op een studioset!
- De astronauten konden de reis niet overleven door de straling in de Van Allen-gordels en de kosmische achtergrondstraling.
- Bij een afstand van circa 400.000 km zouden radiogolven meer dan twee seconden onderweg moeten zijn tussen de maan en de aarde. Deze vertraging zou hoorbaar moeten zijn op de geluidsopnames.
- De Amerikaanse vlag die door astronauten op de maan geplaatst is wapperde in de wind, terwijl de maan geen atmosfeer bezit.

Als je dat zo leest zou je inderdaad kunnen concluderen dat de hele wereld voor de gek is gehouden. Laten we de kritiek punt voor punt eens doornemen.

Er zijn (bijna) geen sterren zichtbaar op de foto's die de astronauten vanaf de maan gemaakt hebben.
Het klopt. Er zijn ook geen sterren zichtbaar op ruimtefoto's van de Space Shuttle, Mir, ISS en de aarde. Dit komt omdat dit soort foto's met korte sluitertijden genomen wordt zodat er geen overbelichting plaatsvindt van direct door de zon verlichte voorwerpen op de voorgrond, het veel zwakkere sterrenlicht heeft geen kans om de film te belichten bij zulke korte sluitertijden.

De kleur en richting van de schaduwen op de foto's is inconsistent en lijkt op verschillende plekken verschillende richtingen uit te gaan.
Klopt ook. Alleen wat vervolgens niet klopt is de vervolgcunclusie "dus dat zal wel komen door studiolampen". Er is een andere reden voor de wisselende schaduwrichting:
Schaduwbeelden op de maan zijn veelal complex omdat er fototechnisch meer dan een lichtbron aanwezig is: de zon, de aarde en de maan zelf. Licht van deze bronnen wordt door het maanstof gebroken en in alle richtingen verstrooid, ook in de schaduwgebieden; daarnaast is het maanoppervlak niet plat en worden schaduwen korter of langer als ze in kraters of op berghellingen vallen. Als laatste heeft zowel perspectief als de lenshoek van de camera een invloed, waardoor parallel lopende schaduwen niet parallel lopen op de foto's.

Identieke achtergronden komen voor op foto's die vele kilometers van elkaar genomen zijn. Dit wijst op een studioset!
De maan bezit geen atmosfeer, waardoor verafliggende voorwerpen ongewoon helder en minder veraf schijnen dan werkelijk het geval is, zo zijn de bergen op de achtergrond van veel foto's geen nabijgelegen heuvels, maar echte bergen van een kilometer of meer hoogte, gelegen op tien tot twintig kilometer afstand van de camera. Bij deze afstanden zijn de veranderingen in de achtergrond slechts subtiel.

De astronauten konden de reis niet overleven door de straling in de Van Allen-gordels en de kosmische achtergrondstraling.
De Van Allen-gordels zijn twee gordels van geladen deeltjes rond de aarde. De deeltjes in de Van Allen-gordels zijn afkomstig van de zonnewind. De Van Allen-gordels werden in in slechts dertig minuten tijd doorkruist. De romp van de Apollo-capsule en de ruimtepakken beschermde de astronauten tegen een te hoge straling. James Van Allen, de ontdekker van de naar hem vernoemde stralingsgordels, heeft persoonlijk deze claim ontzenuwd.

Bij een afstand van circa 400.000 km zouden radiogolven meer dan twee seconden onderweg moeten zijn tussen de maan en de aarde. Deze vertraging zou hoorbaar moeten zijn op de geluidsopnames.
Hoewle de originele opnames van de Apollo-11 missie nu zoek blijken, zijn de originele opnames van de andere Apollo-missies nog wel beschikbaar. Daarop is die vertraging inderdaad hoorbaar. Bij de meeste documentaires worden deze stiltes van twee seconden eruit geknipt.

De Amerikaanse vlag die door astronauten op de maan geplaatst is wapperde in de wind, terwijl de maan geen atmosfeer bezit.
de vlag is aan een haak-vormige houder opgehangen en bij gebrek aan atmosfeer en het ontbreken van zwaartekracht is er nagenoeg geen wrijving die de beweging die de astronauten veroorzaakten tijdens het plaatsen, kon stoppen. De vlag werd overigens weer omver geblazen door de startmotoren van de maanlander toen de astronauten terugkeerden naar de Apollo-capsule.

Er zijn meer argumenten die aantonen dat de maanlandingen werkelijk hebben plaatsgevonden. Zo is er door de astronauten bijna 400 kilo maansteen naar de aarde mee teruggenomen. De samenstelling van die stenen verschilt wezenlijk van elke andere steen op aarde.

Zie ook: Good luck, mister Gorsky
Zie ook: De Space pen

< < < Terug < < <